﴿ سورة الحاقة - سورة ٦٩ - تعداد آیات ٥٢ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
الْحَاقَّةُ ﴿١﴾ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾
کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾ فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿٥﴾
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿٦﴾
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿٧﴾ فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿٨﴾
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿٩﴾
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿١٠﴾
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿١١﴾
لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿١٢﴾
فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾
وَحُمِلَتِ الأرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً ﴿١٤﴾
فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١٥﴾ وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ
﴿١٦﴾ وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ
﴿١٧﴾ یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفَى مِنْکُمْ خَافِیَةٌ ﴿١٨﴾
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ ﴿١٩﴾
إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿٢٠﴾ فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿٢١﴾
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿٢٢﴾ قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿٢٣﴾
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الأیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿٢٤﴾
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ ﴿٢٥﴾
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ﴿٢٦﴾ یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَةَ ﴿٢٧﴾
مَا أَغْنَى عَنِّی مَالِیَهْ ﴿٢٨﴾ هَلَکَ عَنِّی سُلْطَانِیَهْ ﴿٢٩﴾
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ﴿٣١﴾
ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ ﴿٣٢﴾
إِنَّهُ کَانَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ ﴿٣٣﴾ وَلا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ
﴿٣٤﴾ فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَا هُنَا حَمِیمٌ ﴿٣٥﴾ وَلا طَعَامٌ إِلا مِنْ غِسْلِینٍ
﴿٣٦﴾ لا یَأْکُلُهُ إِلا الْخَاطِئُونَ ﴿٣٧﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ
﴿٣٨﴾ وَمَا لا تُبْصِرُونَ ﴿٣٩﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿٤٠﴾
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾
وَلا بِقَوْلِ کَاهِنٍ قَلِیلا مَا تَذَکَّرُونَ ﴿٤٢﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ
﴿٤٣﴾ وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الأقَاوِیلِ ﴿٤٤﴾ لأخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ
﴿٤٥﴾ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ ﴿٤٦﴾ فَمَا مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ
﴿٤٧﴾ وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ﴿٤٨﴾ وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکُمْ مُکَذِّبِینَ ﴿٤٩﴾
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿٥٠﴾ وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ ﴿٥١﴾
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٥٢﴾
سورة القلمسورة الحاقة
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
(روز رستاخیز) روزی است که مسلما واقع میشود! (1)
چه روز واقع شدنی! (2)
و تو چه میدانی آن روز واقع شدنی چیست؟! (3)
قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (4)
اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند! (5)
و اما قوم «عاد» با تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، (6)
(خداوند) این تندباد بنیانکن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودی) میدیدی که آن قوم همچون تنههای پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تند باد روی زمین افتاده و هلاک شدهاند! (7)
آیا کسی از آنها را باقی میبینی؟! (8)
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند، (9)
و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت! (10)
و هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتی کردیم، (11)
تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد. (12)
به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، (13)
و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند، (14)
در آن روز «واقعه عظیم» روی میدهد، (15)
و آسمان از هم میشکافد و سست میگردد و فرومیریزد! (16)
فرشتگان در اطراف آسمان قرارمیگیرند (و برای انجام ماموریتها آماده میشوند); و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل میکنند! (17)
در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه میشوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمیماند! (18)
پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادی و مباهات) فریاد میزند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (19)
من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم میرسم!» (20)
او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (21)
در بهشتی عالی، (22)
که میوه هایش در دسترس است! (23)
(و به آنان گفته میشود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید! (24)
اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند میگوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمیدادند. (25)
و نمیدانستم حساب من چیست! (26)
ای کاش مرگم فرا میرسید! (27)
مال و ثروتم هرگز مرا بینیاز نکرد، (28)
قدرت من نیز از دست رفت!» (29)
او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! (30)
سپس او را در دوزخ بیفکنید! (31)
بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید; (32)
چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمیآورد، (33)
و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمینمود; (34)
از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد، (35)
و نه طعامی، جز از چرک و خون! (36)
غذایی که جز خطاکاران آن را نمیخورند! (37)
سوگند به آنچه میبینید، (38)
و آنچه نمیبینید، (39)
که این قرآن گفتار رسول بزرگواری است، (40)
و گفته شاعری نیست، اما کمتر ایمان میآورید! (41)
و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکر میشوید! (42)
کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! (43)
اگر او سخنی دروغ بر ما میبست، (44)
ما او را با قدرت میگرفتیم، (45)
سپس رگ قلبش را قطع میکردیم، (46)
و هیچ کس از شما نمیتوانست از (مجازات) او مانع شود! (47)
و آن مسلما تذکری برای پرهیزگاران است! (48)
و ما میدانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب میکنید! (49)
و آن مایه حسرت کافران است! (50)
و آن یقین خالص است! (51)
حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! (52)
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
ن، سوگند به قلم و آنچه مینویسند، (1)
که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی، (2)
و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است! (3)
و تو اخلاق عظیم و برجستهای داری! (4)
و بزودی تو میبینی و آنان نیز میبینند، (5)
که کدام یک از شما مجنونند! (6)
پروردگارت بهتر از هر کس میداند چه کسی از راه او گمراه شده، و هدایتیافتگان را نیز بهتر میشناسد! (7)
حال که چنین است از تکذیبکنندگان اطاعت مکن! (8)
آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توام با انحراف از مسیر حق)! (9)
و از کسی که بسیار سوگند یاد میکند و پست است اطاعت مکن، (10)
کسی که بسیار عیبجوست و به سخن چینی آمد و شد میکند، (11)
و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است; (12)
علاوه بر اینها کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است! (13)
مبادا بخاطر اینکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)! (14)
هنگامی که آیات ما بر او خوانده میشود میگوید: «اینها افسانههای خرافی پیشینیان است! سذللّه (15)
(ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ مینهیم! (16)
ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوههای باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. (17)
و هیچ از آن استثنا نکنند; (18)
اما عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، (19)
و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد! (20)
صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، (21)
که بسوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوهها را دارید! (22)
آنها حرکت کردند در حالی که آهسته با هم میگفتند:» (23)
«مواظب باشید امروز حتی یک فقیر وارد بر شما نشود!» (24)
(آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند. (25)
هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقا» ما گمراهیم! (26)
(آری، همه چیز از دست ما رفته) بلکه ما محرومیم!» (27)
یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمیگویید؟! (28)
گفتند: «منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بودیم!» (29)
سپس روبه یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند، (30)
(و فریادشان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم! (31)
امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقهمندیم!» (32)
این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر میدانستند! (33)
مسلما برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است! (34)
آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار میدهیم؟! (35)
شما را چه میشود؟! چگونه داوری میکنید؟! (36)
آیا کتابی دارید که از آن درس میخوانید... (37)
که آنچه را شما انتخاب میکنید از آن شماست؟! (38)
یا اینکه عهد و پیمان مؤکد و مستمری تا روز قیامت بر ما دارید که هر چه را حکم کنید برای شما باشد؟! (39)
از آنها بپرس کدام یک از آنان چنین چیزی را تضمین میکند؟! (40)
یا اینکه معبودانی دارند که آنها را شریک خدا قرار دادهاند (و برای آنان شفاعت میکنند)؟! اگر راست میگویند معبودان خود را بیاورند! (41)
(به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه میگردد و دعوت به سجود میشوند، اما نمیتوانند (سجود کنند). (42)
این در حالی است که چشمهایشان (از شدت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلت و خواری وجودشان را فراگرفته; آنها پیش از این دعوت به سجود میشدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)! (43)
اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب میکنند واگذار! ما آنان را از آنجا که نمیدانند به تدریج به سوی عذاب پیش میبریم. (44)
و به آنها مهلت (بازگشت) میدهم; چرا که نقشههای من محکم و دقیق است! (45)
یا اینکه تو از آنها مزدی میطلبی که پرداختش برای آنها سنگین است؟! (46)
یا اسرار غیب نزد آنهاست و آن را مینویسند (و به یکدیگر میدهند)؟! (47)
اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهی ( یونس) مباش (که در تقاضای مجازات قومش عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولی شد) در آن زمان که با نهایت اندوه خدا را خواند. (48)
و اگر رحمت خدا به یاریش نیامده بود، (از شکم ماهی) بیرون افکنده میشد در حالی که نکوهیده بود! (49)
ولی پروردگارش او را برگزید و از صالحان قرار داد! (50)
نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را میشنوند با چشمزخم خود تو را از بین ببرند، و میگویند: «او دیوانه است!» (51)
در حالی که این (قرآن) جز مایه بیداری برای جهانیان نیست! (52)
SURA 69. Haqqa, or the Sure Reality
1. The Sure Reality!
2. What is the Sure Reality?
3. And what will make thee realise what the Sure Reality is?
4. The Thamud and the 'Ad People [branded] as false the Stunning Calamity!
5. But the Thamud,- they were destroyed by a terrible Storm of thunder and
lightning!
6. And the 'Ad, they were destroyed by a furious Wind, exceedingly violent;
7. He made it rage against them seven nights and eight days in succession: so
that thou couldst see the [whole] people lying prostrate in its [path], as they
had been roots of hollow palm-trees tumbled down!
8. Then seest thou any of them left surviving?
9. And Pharaoh, and those before him, and the Cities Overthrown, committed
habitual Sin.
10. And disobeyed [each] the messenger of their Lord; so He punished them with
an abundant Penalty.
11. We, when the water [of Noah's Flood] overflowed beyond its limits, carried
you [mankind], in the floating [Ark],
12. That We might make it a Message unto you, and that ears [that should hear
the tale and] retain its memory should bear its [lessons] in remembrance.
13. Then, when one blast is sounded on the Trumpet,
14. And the earth is moved, and its mountains, and they are crushed to powder at
one stroke,-
15. On that Day shall the [Great] Event come to pass.
295
16. And the sky will be rent asunder, for it will that Day be flimsy,
17. And the angels will be on its sides, and eight will, that Day, bear the
Throne of thy Lord above them.
18. That Day shall ye be brought to Judgment: not an act of yours that ye hide
will be hidden.
19. Then he that will be given his Record in his right hand will say: "Ah here!
Read ye my Record!
20. "I did really understand that my Account would [One Day] reach me!"
21. And he will be in a life of Bliss,
22. In a Garden on high,
23. The Fruits whereof [will hang in bunches] low and near.
24. "Eat ye and drink ye, with full satisfaction; because of the [good] that ye
sent before you, in the days that are gone!"
25. And he that will be given his Record in his left hand, will say: "Ah! Would
that my Record had not been given to me!
26. "And that I had never realised how my account [stood]!
27. "Ah! Would that [Death] had made an end of me!
28. "Of no profit to me has been my wealth!
29. "My power has perished from me!"...
30. [The stern command will say]: "Seize ye him, and bind ye him,
31. "And burn ye him in the Blazing Fire.
32. "Further, make him march in a chain, whereof the length is seventy cubits!
33. "This was he that would not believe in Allah Most High.
34. "And would not encourage the feeding of the indigent!
35. "So no friend hath he here this Day.
36. "Nor hath he any food except the corruption from the washing of wounds,
37. "Which none do eat but those in sin."
38. So I do call to witness what ye see,
39. And what ye see not,
40. That this is verily the word of an honoured messenger;
41. It is not the word of a poet: little it is ye believe!
42. Nor is it the word of a soothsayer: little admonition it is ye receive.
43. [This is] a Message sent down from the Lord of the Worlds.
44. And if the messenger were to invent any sayings in Our name,
45. We should certainly seize him by his right hand,
46. And We should certainly then cut off the artery of his heart:
47. Nor could any of you withhold him [from Our wrath].
48. But verily this is a Message for the Allah-fearing.
49. And We certainly know that there are amongst you those that reject [it].
50. But truly [Revelation] is a cause of sorrow for the Unbelievers.
51. But verily it is Truth of assured certainty.
52. So glorify the name of thy Lord Most High.