بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الحج، 0﴾
یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ (1)
اى مردم ، از پروردگار خود پروا کنید ، چرا که زلزله رستاخیز امرى هولناک است .
﴿الحج، 1﴾
یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَ تَرَى النَّاسَ سُکَارَى وَ مَا هُمْ بِسُکَارَى وَ لٰکِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ (2)
روزى که آن را ببینید ، هر شیردهندهاى آن را که شیر مىدهد [ از ترس ] فرو مىگذارد ، و هر آبستنى بار خود را فرو مىنهد ، و مردم را مست مىبینى و حال آنکه مست نیستند ، ولى عذاب خدا شدید است .
﴿الحج، 2﴾
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ (3)
و برخى از مردم در باره خدا بدون هیچ علمى مجادله مىکنند و از هر شیطان سرکشى پیروى مىنمایند .
﴿الحج، 3﴾
کُتِبَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلاَّهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّهُ وَ یَهْدِیهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِیرِ (4)
بر [ شیطان ] مقرر شده است که هر کس او را به دوستى گیرد ، قطعاً او وى را گمراه مىسازد و به عذاب آتشش مىکشاند .
﴿الحج، 4﴾
یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَیِّنَ لَکُمْ وَ نُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ وَ مِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفَّى وَ مِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلاَ یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً وَ تَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ (5)
اى مردم ، اگر در باره برانگیخته شدن در شکّید ، پس [ بدانید ] که ما شما را از خاک آفریدهایم ، سپس از نطفه ، سپس از علقه ، آن گاه از مضغه ، داراى خلقت کامل و [ احیاناً ] خلقت ناقص ، تا [ قدرت خود را ] بر شما روشن گردانیم . و آنچه را اراده مىکنیم تا مدتى معین در رحمها قرار مىدهیم ، آن گاه شما را [ به صورت ] کودک برون مىآوریم ، سپس [ حیات شما را ادامه مىدهیم ] تا به حد رشدتان برسید ، و برخى از شما [ زودرس ] مىمیرد ، و برخى از شما به غایت پیرى مىرسد به گونهاى که پس از دانستن [ بسى چیزها ] چیزى نمىداند . و زمین را خشکیده مىبینى و [ لى ] چون آب بر آن فرود آوریم به جنبش درمىآید و نمو مىکند و از هر نوع [ رستنیهاى ] نیکو مىرویاند .
﴿الحج، 5﴾