بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿ق، 0﴾
ق وَ الْقُرْآنِ الْمَجِیدِ (1)
قاف ، سوگند به قرآن باشکوه ،
﴿ق، 1﴾
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْکَافِرُونَ هٰذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ (2)
[ که آنان نگرویدند ، ] بلکه از اینکه هشداردهندهاى از خودشان برایشان آمد ، در شگفت شدند و کافران گفتند : « این [ محمّد و حکایت معاد ] چیزى عجیب است . »
﴿ق، 2﴾
أَ إِذَا مِتْنَا وَ کُنَّا تُرَاباً ذٰلِکَ رَجْعٌ بَعِیدٌ (3)
« آیا چون مُردیم و خاک شدیم [ زنده مىشویم ] ؟ این بازگشتى بعید است . »
﴿ق، 3﴾
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ عِنْدَنَا کِتَابٌ حَفِیظٌ (4)
قطعاً دانستهایم که زمین [ چه مقدار ] از اجسادشان فرو مىکاهد . و پیش ما کتاب ضبط کنندهاى است .
﴿ق، 4﴾
بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ (5)
[ نه ، ] بلکه حقیقت را ، وقتى برایشان آمد ، دروغ خواندند ، و آنها در کارى سردرگم [ مانده ] اند .
﴿ق، 5﴾
أَ فَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَ زَیَّنَّاهَا وَ مَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ (6)
مگر به آسمان بالاى سرشان ننگریستهاند که چگونه آن را ساخته و زینتش دادهایم و براى آن هیچ گونه شکافتگى نیست .
﴿ق، 6﴾
وَ الْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَ أَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَ أَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ (7)
و زمین را گستردیم و در آن لنگر [ آسا کوه ] ها فرو افکندیم و در آن از هر گونه جُفت دلانگیز رویانیدیم .
﴿ق، 7﴾
تَبْصِرَةً وَ ذِکْرَى لِکُلِّ عَبْدٍ مُنِیبٍ (8)
[ تا ] براى هر بنده توبهکارى بینشافزا و پندآموز باشد .
﴿ق، 8﴾
وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَکاً فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِیدِ (9)
و از آسمان ، آبى پر برکت فرود آوردیم ، پس بدان [ وسیله ] باغها و دانههاى دروکردنى رویانیدیم .
﴿ق، 9﴾
وَ النَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِیدٌ (10)
و درختان تناور خرما که خوشه [ هاى ] روى هم چیده دارند .
﴿ق، 10﴾
رِزْقاً لِلْعِبَادِ وَ أَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَیْتاً کَذٰلِکَ الْخُرُوجُ (11)
[ اینها همه ] براى روزىِ بندگان [ من ] است ، و با آن [ آب ] سرزمین مردهاى را زنده گردانیدیم ; رستاخیز [ نیز ] چنین است .
﴿ق، 11﴾
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ أَصْحَابُ الرَّسِّ وَ ثَمُودُ (12)
پیش از ایشان قوم نوح و اصحاب رسّ و ثمود ،
﴿ق، 12﴾
وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ وَ إِخْوَانُ لُوطٍ (13)
و عاد و فرعون و برادران لوط ،
﴿ق، 13﴾
وَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ وَ قَوْمُ تُبَّعٍ کُلٌّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ (14)
و بیشهنشینان و قوم تُبّع به تکذیب پرداختند ; همگى فرستادگان [ ما ] را به دروغ گرفتند و [ در نتیجه ] تهدید [ من ] واجب آمد .
﴿ق، 14﴾
أَ فَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ (15)
مگر از آفرینش نخستین [ خود ] به تنگ آمدیم ؟ [ نه ! ] بلکه آنها از خلق جدید در شبههاند .
﴿ق، 15﴾