یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا جَاءَکَ الْمُؤْمِنَاتُ یُبَایِعْنَکَ عَلَى أَنْ لاَ یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئاً وَ لاَ یَسْرِقْنَ وَ لاَ یَزْنِینَ وَ لاَ یَقْتُلْنَ أَوْلاَدَهُنَّ وَ لاَ یَأْتِینَ بِبُهْتَانٍ یَفْتَرِینَهُ بَیْنَ أَیْدِیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لاَ یَعْصِینَکَ فِی مَعْرُوفٍ فَبَایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (12)
اى پیامبر ، چون زنان باایمان نزد تو آیند که [ با این شرط ] با تو بیعت کنند که چیزى را با خدا شریک نسازند ، و دزدى نکنند ، و زنا نکنند ، و فرزندان خود را نکشند ، و بچههاى حرامزادهاى را که پس انداختهاند با بُهتان [ و حیله ] به شوهر نبندند ، و در [ کار ] نیک از تو نافرمانى نکنند ، با آنان بیعت کن و از خدا براى آنان آمرزش بخواه ، زیرا خداوند آمرزنده مهربان است .
﴿الممتحنة، 12﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ قَدْ یَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ کَمَا یَئِسَ الْکُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (13)
اى کسانى که ایمان آوردهاید ، مردمى را که خدا بر آنان خشم رانده ، به دوستى مگیرید . آنها واقعاً از آخرت سلب اُمید کردهاند ، همان گونه که کافرانِ اهل گور قطع اُمید نمودهاند .
﴿الممتحنة، 13﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الصف، 0﴾
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (1)
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است به تسبیح خدا مىپردازند ، و اوست ارجمند حکیم .
﴿الصف، 1﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لاَ تَفْعَلُونَ (2)
اى کسانى که ایمان آوردهاید ، چرا چیزى مىگویید که انجام نمىدهید ؟
﴿الصف، 2﴾
کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لاَ تَفْعَلُونَ (3)
نزد خدا سخت ناپسند است که چیزى را بگویید و انجام ندهید .
﴿الصف، 3﴾
إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ (4)
در حقیقت ، خدا دوست دارد کسانى را که در راه او صف در صف ، چنان که گویى بنایى ریخته شده از سُرباند ، جهاد مىکنند .
﴿الصف، 4﴾
وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِی وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَ اللَّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ (5)
و [ یاد کن ] هنگامى را که موسى به قوم خود گفت : « اى قوم من ، چرا آزارم مىدهید ، با اینکه مىدانید من فرستاده خدا به سوى شما هستم ؟ » پس چون [ از حق ] برگشتند ، خدا دلهایشان را برگردانید ، و خدا مردم نافرمان را هدایت نمىکند .
﴿الصف، 5﴾