بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿التحریم، 0﴾
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکَ تَبْتَغِی مَرْضَاةَ أَزْوَاجِکَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ (1)
اى پیامبر ، چرا براى خشنودى همسرانت ، آنچه را خدا براى تو حلال گردانیده حرام مىکنى ؟ خدا [ ست که ] آمرزنده مهربان است .
﴿التحریم، 1﴾
قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَکُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِکُمْ وَ اللَّهُ مَوْلاَکُمْ وَ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ (2)
قطعاً خدا براى شما [ راه ] گشودن سوگندهایتان را مقرّر داشته است ، و خدا سرپرست شماست ، و اوست داناى حکیم .
﴿التحریم، 2﴾
وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَکَ هٰذَا قَالَ نَبَّأَنِیَ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ (3)
و چون پیامبر با یکى از همسرانش سخنى نهانى گفت ، و همین که وى آن را [ به زن دیگر ] گزارش داد و خدا [ پیامبر ] را بر آن مطّلع گردانید [ پیامبر ] بخشى از آن را اظهار کرد و از بخشى [ دیگر ] اعراض نمود . پس چون [ مطلب ] را به آن [ زن ] خبر داد ، وى گفت : « چه کسى این را به تو خبر داده ؟ » گفت : « مرا آن داناى آگاه خبر داده است . »
﴿التحریم، 3﴾
إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُمَا وَ إِنْ تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاَهُ وَ جِبْرِیلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمَلاَئِکَةُ بَعْدَ ذٰلِکَ ظَهِیرٌ (4)
اگر [ شما دو زن ] به درگاه خدا توبه کنید [ بهتر است ] ، واقعاً دلهایتان انحراف پیدا کرده است . و اگر علیه او به یکدیگر کمک کنید ، در حقیقت ، خدا خود سرپرست اوست ، و جبرئیل و صالح مؤمنان [ نیز یاور اُویند ] و گذشته از این ، فرشتگان [ هم ] پشتیبان [ او ] خواهند بود .
﴿التحریم، 4﴾
عَسَى رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَکُنَّ أَنْ یُبْدِلَهُ أَزْوَاجاً خَیْراً مِنْکُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَ أَبْکَاراً (5)
اگر پیامبر ، شما را طلاق گوید ، امید است پروردگارش همسرانى بهتر از شما : مسلمان ، مؤمن ، فرمانبر ، توبهکار ، عابد ، روزهدار ، بیوه و دوشیزه به او عوض دهد .
﴿التحریم، 5﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلِیکُمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلاَئِکَةٌ غِلاَظٌ شِدَادٌ لاَ یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ (6)
اى کسانى که ایمان آوردهاید ، خودتان و کسانتان را از آتشى که سوخت آن ، مردم و سنگهاست حفظ کنید : بر آن [ آتش ] فرشتگانى خشن [ و ] سختگیر [ گمارده شده ] اند . از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپیچى نمىکنند و آنچه را که مأمورند انجام مىدهند .
﴿التحریم، 6﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ کَفَرُوا لاَ تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (7)
اى کسانى که کافر شدهاید ، امروز عذر نیاورید ، در واقع به آنچه مىکردید کیفر مىیابید .
﴿التحریم، 7﴾