بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الانشقاق، 0﴾
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ (1)
آن گاه که آسمان ز هم بشکافد ،
﴿الانشقاق، 1﴾
وَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَ حُقَّتْ (2)
و پروردگارش را فرمان بَرَد و [ چنین ] سِزَد .
﴿الانشقاق، 2﴾
وَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3)
و آن گاه که زمین کشیده شود ،
﴿الانشقاق، 3﴾
وَ أَلْقَتْ مَا فِیهَا وَ تَخَلَّتْ (4)
و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تُهى شود ،
﴿الانشقاق، 4﴾
وَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَ حُقَّتْ (5)
و پروردگارش را فرمان بَرَد و [ چنین ] سزد .
﴿الانشقاق، 5﴾
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاَقِیهِ (6)
اى انسان ، حقّاً که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى ، و او را ملاقات خواهى کرد .
﴿الانشقاق، 6﴾
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ (7)
امّا کسى که کارنامهاش به دست راستش داده شود ،
﴿الانشقاق، 7﴾
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَاباً یَسِیراً (8)
بزودىاش حسابى بس آسان کنند ،
﴿الانشقاق، 8﴾
وَ یَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً (9)
و شادمان به سوى کسانش بازگردد .
﴿الانشقاق، 9﴾
وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ (10)
و امّا کسى که کارنامهاش از پشت سرش به او داده شود ،
﴿الانشقاق، 10﴾
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُوراً (11)
زودا که هلاک [ خویش ] خواهد ،
﴿الانشقاق، 11﴾
وَ یَصْلَى سَعِیراً (12)
و در آتشِ افروخته درآید .
﴿الانشقاق، 12﴾
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُوراً (13)
او در [ میان ] خانواده خود شادمان بود .
﴿الانشقاق، 13﴾
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ (14)
او مىپنداشت که هرگز برنخواهد گشت .
﴿الانشقاق، 14﴾
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیراً (15)
آرى ، در حقیقت ، پروردگارش به او بینا بود .
﴿الانشقاق، 15﴾
فَلاَ أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16)
نه ، نه ، سوگند به شَفَق ،
﴿الانشقاق، 16﴾
وَ اللَّیْلِ وَ مَا وَسَقَ (17)
سوگند به شب و آنچه [ شب ] فروپوشاند ،
﴿الانشقاق، 17﴾
وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18)
سوگند به ماه چون [ بَدْرِ ] تمام شود ،
﴿الانشقاق، 18﴾
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ (19)
که قطعاً از حالى به حالى برخواهید نشست .
﴿الانشقاق، 19﴾
فَمَا لَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ (20)
پس چرا آنان باور نمىدارند ؟
﴿الانشقاق، 20﴾
وَ إِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لاَ یَسْجُدُونَ (21)
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاک نمىسایند ؟
﴿الانشقاق، 21﴾
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ (22)
[ نه ! ] بلکه آنان که کفر ورزیدهاند ، تکذیب مىکنند .
﴿الانشقاق، 22﴾
وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ (23)
و خدا به آنچه در سینه دارند داناتر است .
﴿الانشقاق، 23﴾
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ (24)
پس آنان را از عذابى دردناک خبر ده ،
﴿الانشقاق، 24﴾
إِلاَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ (25)
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند ، که آنان را پاداشى بىمنّت خواهد بود .
﴿الانشقاق، 25﴾