بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الطارق، 0﴾
وَ السَّمَاءِ وَ الطَّارِقِ (1)
سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد .
﴿الطارق، 1﴾
وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ (2)
و تو چه دانى که اختر شبگرد چیست ؟
﴿الطارق، 2﴾
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
آن اختر فروزان .
﴿الطارق، 3﴾
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ (4)
هیچ کس نیست مگر اینکه نگاهبانى بر او [ گماشته شده ] است .
﴿الطارق، 4﴾
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
پس انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است ؟
﴿الطارق، 5﴾
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6)
از آب جهندهاى خلق شده ،
﴿الطارق، 6﴾
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرَائِبِ (7)
[ که ] از صُلْبِ مرد و میان استخوانهاى سینه زن بیرون مىآید .
﴿الطارق، 7﴾
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
در حقیقت ، او [ خدا ] بر بازگردانیدن وى بخوبى تواناست .
﴿الطارق، 8﴾
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
آن روز که رازها [ همه ] فاش شود ،
﴿الطارق، 9﴾
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لاَ نَاصِرٍ (10)
پس او را نه نیرویى مانَد و نه یارى .
﴿الطارق، 10﴾
وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
سوگند به آسمانِ بارشانگیز ،
﴿الطارق، 11﴾
وَ الْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
سوگند به زمین شکافدار [ آماده کشت ] ،
﴿الطارق، 12﴾
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
[ که ] در حقیقت ، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است ;
﴿الطارق، 13﴾
وَ مَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
و آن شوخى نیست .
﴿الطارق، 14﴾
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْداً (15)
آنان دست به نیرنگ مىزنند .
﴿الطارق، 15﴾
وَ أَکِیدُ کَیْداً (16)
و [ من نیز ] دست به نیرنگ مىزنم .
﴿الطارق، 16﴾
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً (17)
پس کافران را مهلت ده ، و کمى آنان را به حال خود واگذار .
﴿الطارق، 17﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الأعلى، 0﴾
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى (1)
نام پروردگار والاىِ خود را به پاکى بستاى :
﴿الأعلى، 1﴾
الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى (2)
همان که آفرید و هماهنگى بخشید .
﴿الأعلى، 2﴾
وَ الَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى (3)
و آنکه اندازهگیرى کرد و راه نمود .
﴿الأعلى، 3﴾
وَ الَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى (4)
و آنکه چمنزار را برآورد ;
﴿الأعلى، 4﴾
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى (5)
و پس [ از چندى ] آن را خاشاکى تیرهگون گردانید .
﴿الأعلى، 5﴾
سَنُقْرِئُکَ فَلاَ تَنْسَى (6)
ما بزودى [ آیات خود را به وسیله سروش غیبى ] بر تو خواهیم خواند ، تا فراموش نکنى ;
﴿الأعلى، 6﴾
إِلاَّ مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ مَا یَخْفَى (7)
جز آنچه خدا خواهد ، که او آشکار و آنچه را که نهان است مىداند .
﴿الأعلى، 7﴾
وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى (8)
و براى تو آسانترین [ راه ] را فراهم مىگردانیم .
﴿الأعلى، 8﴾
فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى (9)
پس پند ده ، اگر پند سود بخشد .
﴿الأعلى، 9﴾
سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى (10)
آن کس که ترسد ، بزودى عبرت گیرد .
﴿الأعلى، 10﴾
وَ یَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
و نگونبخت ، خود را از آن دور مىدارد ;
﴿الأعلى، 11﴾
الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى (12)
همان کس که در آتشى بزرگ درآید ;
﴿الأعلى، 12﴾
ثُمَّ لاَ یَمُوتُ فِیهَا وَ لاَ یَحْیَى (13)
آن گاه نه در آن مىمیرد و نه زندگانى مىیابد .
﴿الأعلى، 13﴾
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى (14)
رستگار آن کس که خود را پاک گردانید ;
﴿الأعلى، 14﴾
وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى (15)
و نام پروردگارش را یاد کرد و نماز گزارد .
﴿الأعلى، 15﴾