بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الغاشیة، 0﴾
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ (1)
آیا خبرِ « غاشیه » به تو رسیده است ؟
﴿الغاشیة، 1﴾
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2)
در آن روز ، چهرههایى زبونند ،
﴿الغاشیة، 2﴾
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ (3)
که تلاش کرده ، رنج [ بیهوده ] بردهاند .
﴿الغاشیة، 3﴾
تَصْلَى نَاراً حَامِیَةً (4)
[ ناچار ] در آتشى سوزان درآیند .
﴿الغاشیة، 4﴾
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ (5)
از چشمهاى داغ نوشانیده شوند .
﴿الغاشیة، 5﴾
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلاَّ مِنْ ضَرِیعٍ (6)
خوراکى جز خارِ خشک ندارند ،
﴿الغاشیة، 6﴾
لاَ یُسْمِنُ وَ لاَ یُغْنِی مِنْ جُوعٍ (7)
[ که ] نه فربه کند ، و نه گرسنگى را باز دارد .
﴿الغاشیة، 7﴾
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ (8)
در آن روز ، چهرههایى شادابند .
﴿الغاشیة، 8﴾
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ (9)
از کوشش خود خشنودند .
﴿الغاشیة، 9﴾
لاَ تَسْمَعُ فِیهَا لاَغِیَةً (11)
سخن بیهودهاى در آنجا نشنوند .
﴿الغاشیة، 11﴾
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ (12)
در آن ، چشمهاى روان باشد .
﴿الغاشیة، 12﴾
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ (13)
تختهایى بلند در آنجاست .
﴿الغاشیة، 13﴾
وَ أَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ (14)
و قدحهایى نهاده شده .
﴿الغاشیة، 14﴾
وَ نَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15)
و بالشهایى پهلوى هم [ چیده ] .
﴿الغاشیة، 15﴾
وَ زَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ (16)
و فرشهایى [ زربفت ] گسترده .
﴿الغاشیة، 16﴾
أَ فَلاَ یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ (17)
آیا به شتر نمىنگرند که چگونه آفریده شده ؟
﴿الغاشیة، 17﴾
وَ إِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ (18)
و به آسمان که چگونه برافراشته شده ؟
﴿الغاشیة، 18﴾
وَ إِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ (19)
و به کوهها که چگونه برپا داشته شده ؟
﴿الغاشیة، 19﴾
وَ إِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ (20)
و به زمین که چگونه گسترده شده است ؟
﴿الغاشیة، 20﴾
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ (21)
پس تذکّر ده که تو تنها تذکّردهندهاى .
﴿الغاشیة، 21﴾
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُسَیْطِرٍ (22)
بر آنان تسلّطى ندارى ;
﴿الغاشیة، 22﴾
إِلاَّ مَنْ تَوَلَّى وَ کَفَرَ (23)
مگر کسى که روى بگرداند و کفر ورزد ،
﴿الغاشیة، 23﴾
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ (24)
که خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب کند .
﴿الغاشیة، 24﴾
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ (25)
در حقیقت ، بازگشت آنان به سوى ماست ;
﴿الغاشیة، 25﴾
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ (26)
آن گاه حساب [ خواستن از ] آنان به عهده ماست .
﴿الغاشیة، 26﴾