بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿العلق، 0﴾
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ (1)
بخوان به نام پروردگارت که آفرید .
﴿العلق، 1﴾
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2)
انسان را از عَلَق آفرید .
﴿العلق، 2﴾
اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ (3)
بخوان ، و پروردگار تو کریمترین [ کریمان ] است .
﴿العلق، 3﴾
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4)
همان کس که به وسیله قلم آموخت .
﴿العلق، 4﴾
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ (5)
آنچه را که انسان نمىدانست [ بتدریج به او ] آموخت .
﴿العلق، 5﴾
کَلاَّ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى (6)
حقّاً که انسان سرکشى مىکند ،
﴿العلق، 6﴾
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى (7)
همین که خود را بىنیاز پندارد .
﴿العلق، 7﴾
إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى (8)
در حقیقت ، بازگشت به سوى پروردگار توست .
﴿العلق، 8﴾
أَ رَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى (9)
آیا دیدى آن کس را که باز مىداشت ،
﴿العلق، 9﴾
عَبْداً إِذَا صَلَّى (10)
بندهاى را آن گاه که نماز مىگزارد ؟
﴿العلق، 10﴾
أَ رَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى (11)
چه پندارى اگر او بر هدایت باشد ،
﴿العلق، 11﴾
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى (12)
یا به پرهیزگارى وادارد [ براى او بهتر نیست ] ؟
﴿العلق، 12﴾
أَ رَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَ تَوَلَّى (13)
[ و باز ] آیا چه پندارى [ که ] اگر او به تکذیب پردازد و روى برگردانَد [ چه کیفرى در پیش دارد ] ؟
﴿العلق، 13﴾
أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى (14)
مگر ندانسته که خدا مىبیند ؟
﴿العلق، 14﴾
کَلاَّ لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِیَةِ (15)
زنهار ، اگر باز نایستد ، موى پیشانى [ او ] را سخت بگیریم ;
﴿العلق، 15﴾
نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (16)
[ همان ] موىِ پیشانى دروغزن گناهپیشه را .
﴿العلق، 16﴾
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ (17)
[ بگو ] تا گروه خود را بخواند .
﴿العلق، 17﴾
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ (18)
بزودى آتشبانان را فرا خوانیم .
﴿العلق، 18﴾
کَلاَّ لاَ تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ (19)
زنهار ! فرمانش مَبَر ، و سجده کن ، و خود را [ به خدا ] نزدیک گردان .
﴿العلق، 19﴾